Programma van Junidag 2024: On Becoming

Nieuwsgierig? Dat is alvast een geweldige VVCEPC-kwaliteit!

Het leven confronteert ons regelmatig met een overgangsfase waarin existentiële verandering en verlies centraal staan. Men staat middenin een beleving van lossen en laten, in een poging om dat wat je gevormd heeft als mens vast te houden en het verlies in de ogen te kijken.

Vanuit het experiëntiele gedachtegoed komen we in contact met (levens)vragen zoals: wat is lossen en wat is laten? Ben ik innerlijk zeker genoeg van mijzelf om gescheidenheid toe te staan? Kan ik mijn eigen gevoelens hebben en uiten als iets wat bij mij hoort en losstaat van hetgeen ik achterlaat? Als we onbelemmerd de kracht kunnen ervaren die de basis is van ons zelfstandig bestaan, kunnen we ons in een overgangsfase veel meer laten gaan in een begrip voor en in een aanvaarding van het verlies.

Via klei en andere kneedbare materialen werk je in deze workshop als counselor/therapeut met jezelf en een eigen thema naar keuze. We gaan al doende aan de slag met enkele kernbegrippen van het experiëntiele gedachtegoed binnen het thema verlies en werken voornamelijk via de expressieve beleving en het non-verbale.

Voorzie kledij die wat vuil mag worden of een schort!

De affirmatieve therapie is de meest gebruikte methodiek voor een genderidentiteit-groep. Maar wat wordt er dan juist geaffirmeerd? En is dat nog anders dan de cliëntgerichte grondhoudingen? In deze ervaringsgerichte workshop word je uitgenodigd uit de kast te komen met ongekende aspecten van jezelf, met verboden vragen in woke tijden, met...

Hilde Libbrecht wordt bij deze workshop begeleid door Maarten Leyssen die de genderidentiteit-groep mee opstartte in het CGG te Leuven, en door haar huidige co-therapeute Sophie Hartnett. Maarten Leyssen en Sophie Hartnett zijn beiden psychiaters in opleiding en volgen het postgraduaat cliëntgerichte psychotherapie aan de KULeuven.

Wanneer het leven een onverwachte wending neemt, kunnen we ons door elkaar geschud voelen. We worden dan aangezet tot een zoektocht naar zin en richting. Wanneer je iets doet met deze ‘living forward’-energie die ieder van ons in zich draagt, verandert er ook iets aan de wereld waarin je je beweegt. 

Schrijven is mijn manier om een weg te zoeken in het leven. Zo kwam ik met een pseudoniem de grootste zingevingscrisis van mijn leven door. Vorig jaar kwam ik eindelijk uit de kast. Op een podium. En ook dat heeft weer nieuwe bewegingen gebracht.

Dit is mijn ervaring van wat Hannah Arendt 'nataliteit' noemt: ze leert ons dat we naast sterfelijke ook ‘geboortelijke’ wezens zijn. Omringd door vele andere ‘borelingen’ laat ik je proeven van het vernieuwde perspectief van beginners, elk op hun eigenzinnige manier.

In deze interactieve workshop zet ik je als deelnemer zelf aan de slag met de kunst ‘opnieuw te beginnen’ en maken we een begin met je eigen huis-, tuin- en keukentherapie.

Een kind ervaart via lichamelijke contact met de ouders dat het spanning kan afgeven (wegkruipen in een knuffel) en steun mag binnenhalen (schouderklop, ruggensteun). Responsieve aanraking heeft in het opgroeien deze dubbele functie. Het is een basale en preverbale manier waardoor een kind zich gewaardeerd, geaccepteerd en verbonden kan voelen. Volwassenen ervaren nog steeds dezelfde heilzame werking van dit soort aanraking in vriendschappen, partnerrelaties...

Wanneer deze basisbelevingen voor groei bij cliënten ontbreken of tijdelijk ondergesneeuwd zijn, kan het aanbieden van deze lichamelijke ervaring als een katalysator werken in het therapeutische proces. Het recreëren van dergelijke  beleving biedt de cliënt een bedding om zichzelf, de ander en de wereld op een hernieuwde wijze te ervaren. Het stuwt hen in hun groei voorbij oude conditions of worth. Als therapeut geef je op een direct lichamelijk voelbare manier de basiscondities door en bouw je aan bestaansrecht, self-soothing en self-assertiveness, epistemisch en existentieel vertrouwen.

In deze workshop kan je lichaamsgericht oefenen zodat je de ervaring kan binnenhalen. De manier van werken is zowel voor de nieuwsgierige verkenner als de ervaren lichaamsgerichte werker.

Microprocesdiagnostiek, casusconceptualisatie en gericht psychotherapeutisch handelen.

Werken met processen heeft in alle psychotherapeutische stromingen een prominente plaats veroverd.  Vanuit een kruisbestuiving tussen de cliëntgericht-experiëntiële psychotherapie en de gedragstherapie ontwikkelden we een raamwerk van microprocessen die handvatten bieden voor het uitwerken van een casusconceptualisatie en gericht psychotherapeutisch handelen. We nemen jullie graag mee op een korte theoretische en ‘oefenterrein’ verkenning doorheen dit microprocesdiagnostisch raamwerk en hopen jullie hiermee te inspireren om jullie eigen werkwijze te verrijken.

Deze workshop is een proevertje uit het aanbod van jup! vzw, waarin Benny Dekoker en Nina Stoffijn hun expertise bundelden uit de achtergrond van improvisatietheater en psychotherapie. In deze workshop kom je ervaren en doen. Je ontdekt vanuit jongerenperspectief hoe wij via ik-versterkend improvisatietheater (voornamelijk kwetsbare) jongeren trachten te versterken. Je maakt kennis met vaardigheden die je zowel op als naast de scène versterken, als theaterspeler én als mens. Je proeft van improvisatietechnieken die essentieel zijn om interessante scènes te bouwen en daarnaast een belangrijk instrument zijn in het dagelijkse leven. Aan het eind van de workshop is er ruimte tot korte uitwisseling en reflectie, waar we stilstaan bij je eigen ervaring en hoe je deze vertaald krijgt naar de therapieruimte. Meer info over jup!'s aanbod: www.jupvzw.be

Deze workshop wil een ruimte bieden om ‘oud(er) worden’ in zijn complexiteit en rijkdom te verkennen. Het aanbod is evengoed gericht op wie zelf deze levensfase nadert of er volop in zit, als op mensen die beroepshalve met het thema te maken krijgen of gewoon voor zichzelf de blik op ‘oud(er) worden’ willen verbreden en verdiepen.

We starten met een uitgebreide introductie van het thema. Vertrekkend vanuit mijn eigen ervaringen met ouder worden illustreer ik hoe in deze levensfase het beoefenen van Focusing van grote waarde kan zijn. Mijn bedoeling is met de inleiding een diepere belevingslaag in de deelnemers aan te spreken, zodat ze achteraf uit alles wat rond dit thema in hen opborrelt een vertrekpunt kunnen kiezen voor een verdiepende focusoefening. We ronden af met een uitwisseling in de groep.

Drie EFT-therapeuten en -trainers schetsen beknopt elk hun eigen affiniteit met focusing en hun visie over de rol van focusing binnen EFT.  Daarna willen we graag samen met de deelnemers verder uitwisselen en een antwoord zoeken op de vraag of ‘changing emotion with emotion’ anders is dan wat Gendlin bedoelde met ‘carrying forward’? En zo ja, hoe verhouden die veranderingsprocessen zich dan precies?

Zicht krijgen op het proces van becoming, vereist een begrip van de ervaringen van de cliënt die daartoe hebben bijgedragen. Identiteit, het zelf en het model waarmee we naar deze fenomenen kijken bestaan echter enkel in het eigen cultureel raamwerk.

Centraal in het proces van worden wie je bent als zwart of bruin lichaam, ligt het feit dat leven in een minderheidscultuur en het ervaren van racisme onvermijdelijk invloed zullen hebben op de ontwikkeling van de interne wereld, gehechtheid en identiteit.

Als Afro-Caraïbische vrouw werd me duidelijk dat mijn ervaring en die van anderen zoals ik, ontbraken in de opleiding. Hierdoor zijn we als professional dikwijls onvoldoende voorbereid om op empathische wijze getuige te zijn van, en procesfaciliterend/verdiepend aanwezig te blijven wanneer we geconfronteerd worden met deze wonden in de therapiekamer.

Trauma wordt weleens een woordeloos verhaal genoemd. In deze workshop gebruik ik concepten uit internationale literatuur om de ervaring van het leven in een zwart of bruin lichaam woorden te geven. Als deelnemer nodig ik je uit voor een reflectiemoment, waarop we samen op zoek gaan naar wat dit betekent voor de dagelijkse praktijk in het werken met gekleurde lichamen.

Deze workshop is enkel aan te raden wanneer je bereid bent om ongemakkelijke en schurende emoties op een experiëntiële manier te verdragen en te onderzoeken.

(*) Titel ontleend aan het gelijknamige boek van Frantz Fanon (1952)

Tijdens deze workshop word je als speltherapeut doorheen verschillende korte spelmomenten uitgedaagd om uit te zoeken welke blinde vlekken soms in de weg staan om op een vrije manier af te stemmen op al de facetten van de beleving van het kind. Hierbij wordt vertrokken vanuit de emotietheorie van Panksepp en ook elementen uit EFT. Enige bereidheid om zich kwetsbaar op te stellen en voldoende basiskennis omtrent speltherapie zijn voor het volgen van de workshop nodig.

Ongestructureerde groepstherapie is een rijke therapievorm die, zeker wat interactionele thema's betreft, diversere spiegels en kansen biedt dan individuele therapie. Dat maakt het meteen ook een spannende context, waarbinnen de thema's van de individuele leden uitvergroot worden, met als doel dat ze bewerkt kunnen worden en dat de groepsleden kunnen groeien. De complexiteit is hoger dan in individuele therapie, en een stevige basis in het navigeren doorheen deze complexiteit is meegenomen. De theorie biedt een aantal richtlijnen om een groep tot maximale ontplooiing te brengen, maar deze in de praktijk omzetten, binnen een gegeven (klinische of andere) context is vaak geen sinecure, en op zichzelf een interessant proces om onder de loep te nemen. Hoe help je een groep ‘on becoming’ binnen de specifieke context waar je werkt? In deze workshop gaan we met jullie in interactie aan de hand van verschillende werkvormen.

Graag nodigen we je uit om deel te nemen aan deze encountergroep. Encountergroepen werden in de jaren '70 geïntroduceerd o.a. door Carl Rogers en vormen één van de oudste cliëntgerichte tradities. Een encountergroep draait – zoals de naam zegt – om ‘ontmoeting’ en gaat zo naar de kern van ons gedachtengoed. Kunnen we elkaar hier&nu, van mens tot mens tegenkomen – ongeacht of we elkaar al kennen, nooit eerder zagen of verder niet meer zullen zien? Geraken we voorbij onwennigheid en voorbehoud? Kan ik ‘er’ zijn? Krijg ik voeling met wat ik zelf meedraag en laat ik mij raken door anderen die zich openstellen? Wat hebben we gemeen? 

Een encounter, als vrije en open ontmoeting, geeft in alle eenvoud een existentiële ervaring, van 'being a part' en 'being apart'. In tegenstelling tot groepstherapie gaat het er niet om aan de slag te gaan met elkaars relationele patronen. Samen zijn we zowel getuige als deelnemer van een gezamenlijk proces van ‘becoming’ door te laten zijn wat er is of komt. 

Twee ervaren facilitatoren houden het kader vast. 

Ter gelegenheid van dit feestelijk ‘gouden jubileum’ van onze vereniging deel ik graag enkele herinneringen over belangrijke evoluties binnen onze oriëntatie in het verleden, en wil ik een paar gedachten formuleren over waar we nu staan en over wat ik ons toewens voor de toekomst.

In deze lezing wordt een blik geworpen op de toekomst van de persoonsgerichte psychotherapie en haar vereniging(en). Waar gaat de weg heen? Het experiëntiële organismische weten wordt ook in andere oriëntaties meer en meer als belangrijk kompas gehanteerd. Psychotherapie wordt steeds meer gepersonaliseerd waarbij therapieën worden afgestemd op individuele behoeften, cliëntkenmerken en processtagnaties. We hebben binnen onze vereniging voortrekkers op het vlak van twee belangrijke hedendaagse uitdagingen in psychotherapie, nl. technologie en e-health en menselijke diversiteit. En meer dan ooit tevoren voelen cliëntgerichte therapeuten zich ook aangesproken tot onderzoek waarin voorgaande elementen geïntegreerd worden. The future looks bright!