Junidag 2025: Het levende lijf
Het lichaam … Het kan sputteren, haperen, schokken, helemaal stilvallen. Maar ook sprankelen, stralen en tot leven komen. Een van de existentiële paradoxen in het leven is dat wij een lichaam hebben en tegelijk ook ons lichaam zijn. In deze complexe verhouding met ons eigen lichaam kunnen we als mens ook mee of juist tegen sputteren of sprankelen. Op deze junidag willen we aan onze lichamelijkheid in al zijn aspecten aandacht geven; van onze cliënten en van onszelf als therapeut en counselor.
Binnen onze werkcontext is het lichaam de plek waar trauma’s, verlangens en ervaringen van onze cliënten zich ophopen, maar het is ook de bron tot hun diepere wijsheid en heling. Het kan leiden tot onbegrip en verwarring of juist tot levenskracht en een goed gevoel over zichzelf. Dit uit zich zowel in het ontwikkelende lichaam van kinderen en jongeren, als in het volgroeide lijf van volwassenen en het steeds beperkter wordende lichaam van ouderen.
Het lichaam wordt de laatste tijd op allerlei manieren ingezet om onze cliënten te helpen verbinden met zichzelf, anderen of de wereld. Er is meer en meer aandacht voor therapieën die puur verbale toegangswegen tot verandering verlaten en andere expressievormen aanboren om de belevingswereld van de cliënt te verkennen.
Het lichaam van onze cliënten (en van onszelf) aanspreken en aan het woord laten in therapie is echter niet evident. Het lichaam spreekt een taal die we niet altijd onmiddellijk begrijpen, maar die ons richting geeft als we er kunnen en durven naar luisteren. Daarom nodigen we jullie graag uit om tijdens deze Junidag samen met ons de boeiende facetten van onze lichamelijkheid, de verschillende manieren waarop het lichaam een rol kan spelen in therapie en andere therapeutische werkvormen te verkennen.
